Dag lieve schat,

10 september 2016 (jij bent bijna 17 maanden) is terug een grote stap!

We hebben een lange tijd het concept co-sleeping toegepast.  Jouw bedje werd eerder aan het grote bed van mama en papa vastgemaakt en eigenlijk sliep je als het ware op deze manier bij ons.

Door de rugklachten van mama diende echter een nieuw bed te worden aangekocht voor mama en papa en dat zorgde er ook voor dat we het besluit namen om jouw bedje van het onze los te koppelen.  Sindsdien slaap je in jouw eigen bedje dat wordt opgefleurd door Piet Konijn en Schildpad Theodoor.  Je gaat nu ook soms vroeger slapen als papa en mama wat eerder minder het geval was uit schrik dat je uit het bed zou kruipen (lees: vallen), maar eigenlijk is het wel belangrijk dat je tijdig Klaas Vaak op bezoek krijgt.

Af en toe zijn er wat traantjes als we je in bedje leggen, maar al bij al doe je het terug heel flink.  Je past je vlug aan!  Ik denk dat het proces van loslaten vaak voor mama moeilijker zal zijn als voor jezelf.

Toegeven dat je wel nog in de kamer slaapt van mama en papa.  Momenteel moet jouw eigen kamertje nog wat op orde worden gezet, maar mama heeft eigenlijk eerlijk ook nog wat tijd nodig om je nog een stukje losser te laten.  Die mama’s toch hé…

We love you, smurf!
(Smurf… Ik heb dit waarschijnlijk nog niet geschreven, maar dit is het koosnaampje dat papa vaak voor jou gebruikt)

Jouw mama
…XXXXX…