Lieve schat,

Het is heel erg moeilijk om met enkele woorden te omschrijven hoe mama de zwangerschap ervaart, maar toch enkele dingen op een rijtje…

1.  In tegenstelling tot tante Stephanie is mama in het begin van de zwangerschap niet echt ziek geweest.  Ik voelde me wel een paar weken misselijk, maar niet in erge mate.  Meer nog, ik miste zelfs het misselijk zijn een beetje toen dit gevoel verdween, omdat de misselijkheid bevestigde dat alles goed met jou ging.

2.  Mama’s buikje groeide niet vlug, maar toch wou ik van bij het begin van de zwangerschap aan de wereld laten zien dat jij eraan komt.  Ik kocht dan ook een zwangerschapsbelletje om aan de hals te hangen, zodat de mensen reeds vlug konden zien dat ik zwanger was.  Op de foto’s bij dit stukje tekst is mama trouwens 33.5 weken zwanger.

3.  Nu ik bijna 34 weken zwanger ben, merk ik dat alles een beetje trager gaat.  Ik ben en blijf echter trots op het feit dat ik jou zo dichtbij mij mag dragen.  Ik geniet van elke beweging die je maakt en van elke keer dat je schopt.

4.  Je houdt op het eerste zicht niet van wintergroentjes.  Als mama de laatste weken bijvoorbeeld spruitjes of hutsepot eet, dan ga je zo aan het stampen dat mama moet braken tijdens het eten.

5.  Als mama zelf beweegt, blijf jij stilletjes.  Vooral als mama zich in de zetel nestelt laat je jezelf voelen.

6.  De meeste mama’s voelen zich vlugger moe als ze zwanger zijn.  Mama heeft echter meer energie als voor de zwangerschap.

7.  Mama’s voeten en handen zwellen op door het ophouden van vocht, maar mama ziet dit gewoon als een excuus om overal naartoe te gaan met haar pantoffels aan.

8.  Mama is iets vlugger prikkelbaar als anders, maar papa houdt zich goed en toont veel begrip voor mama.

9.  Mama is enorm nieuwsgierig hoe het leven eruit zal zien na jouw geboorte.

10.  En op de laatste maar de belangrijkste plaats:
MAMA STRAALT EN IS NU AL SUPER-TROTS OP JOU!

Knuffel!